Μονόλογος με σένα

Σου μιλάω.

Μ' ακούς;

Μ' άκουσες ποτέ όταν μιλούσα;

Άκουσες ποτέ τίποτ' απ' όσα σου είπα;

Κι αν τ' άκουσες, τα κατάλαβες;

Κατάλαβες εμένα;

Σου ψιθύριζα όλο εκείνο το βράδυ

που κοιμόσουν, σα το μωρό, στην αγκαλιά μου.

Συνομιλούσα με την καρδιά σου,

που την άκουγα να χτυπάει ρυθμικά κάτω απ' το στήθος σου.

Το θυμάσαι;

Κι αν το θυμάσαι, γιατί δεν είπες ποτέ μια κουβέντα;

Έφυγες.

Εύχομαι να είχα φύγει εγώ πρώτος.

Μα εγώ, μένω εδώ,

να σου μιλάω μόνος μου και να

πασχίζω να μην θυμάμαι

όσα με τόση ευκολία ξέχασες·

όλα όσα σου είπα αλλά, κυρίως,

όλα όσα δεν θα μπορέσω ποτέ

να βρω τα λόγια για να στα πω.